Ang Safe and Fair ay bahagi ng pandaigdigan at multi-year na inisyatibo ng Spotlight Initiative ng European Union at United Nations. Pangkalahatang layunin nito ang tiyaking ligtas at patas ang migrasyong paggawa para sa lahat ng kababaihan sa rehiyong ASEAN. Ipinapatupad ito ng International Labor Union (ILO) at United Nations Entity for Gender Equality and the Empowerment of Women (UN Women) sa pakikipagtulungan ng UN Office on Drugs and Crime (UNODC). Ipinatutupad ang programang Safe and Fair sa lahat ng bansa sa rehiyong ASEAN, kabilang na ang Pilipinas. Isinusulong nito ang tatlong magkaugnay na tema: boses at ahensiya ng kababaihan, mga approaches na nakabatay sa karapatan, at malawak na pakikilahok ng mga stakeholders. Sa Pilipinas, ito ay nakatuon sa kababaihang OFW na land-based at sea-based, sa bawat yugto ng pagtatrababo sa ibang bansa mula pre-departure o bago umalis, in-transit o habang nasa biyahe, on-site o pagdating sa destinasyong bansa, hanggang sa return and reintegration o pagbalik sa Pilipinas. Ang proyektong ito ay isinasagawa sa pambansa at lokal na antas sa Pilipinas, gayundin sa mga bansang pinagtatrabahuhan. Ang programang ito ay pinangangasiwaan at ginagabayan ng National Project Advisory Committee at pinamumunuan ng Overseas Workers Welfare Administration (OWWA), katuwang ang Philippine Commission on Women (PCW).

Tinatalang halos kalahati ng mga manggagawang migrante sa rehiyong ASEAN ay kababaihan. Sa Pilipinas, mas marami nang babaeng OFW na nakikipagsapalaran sa ibang bansa kaysa sa lalaki. Marami sa kanila ay namamasukan sa mga informal, low-skill and low-wage industries. Dahil sa limitadong kasanayan, benepisyo, at sahod, mas kaunti rin ang kanilang mga pagpipilian bilang manggagawa. Mas nanganganib silang sumailalim sa karahasan, sapilitang paggawa, at ilegal na pangangalakal dahil sa kanilang estado. Ang karahasan laban sa kababaihan ay mahalagang isyu sa kanilang karanasan bilang migrante - mula sa dahilan kung bakit pinili nila ang mapanganib na landas ng migrasyon (halimbawa, para makatakas sa mapang-abusong relasyon) hanggang sa mismong danas ng paglakbay at paggawa. Ang mga kababaihang migrante ay mas nanganganib na makaranas ng seksuwal, ekonomiko, at iba pang anyo ng karahasan at abuso mula sa mga tagapamagitan at employer, gayundin mula sa mga karelasyon at iba pa nakakahalubilo sa kanilang paglalakbay. Ngunit sa kabila ng dinaranas na diskriminasyon, pananamantala, at pang-aabuso, hindi maitatanggi ang naging ambag ng mga Babaeng Biya(hero) sa ekonomiya, sa lipunan, at sa kanilang mga pamilya. Nararapat lamang na bigyan sila ng proteksyon para sa isang ligtas at patas na pamumuhay.